Szeroka reprezentacja naszego stowarzyszenia wzięła udział w XVIII Konferencji „Człowiek żyjący z HIV w rodzinie i społeczeństwie”, zorganizowanej w dniach 1 – 2 grudnia w Warszawie. Poczas sesji tematycznych i dyskusji panelowej, zaprezentowane zostało stanowisko MONARU wobec współczesnych wyzwań polityki narkotykowej.
Jolanta Łazuga-Koczurowska, przewodnicząca Zarządu Głównego Stowarzyszenia MONAR, podczas sesji problemowej w pierwszym dniu konferencji, zakreśliła obszar najważniejszych zagadnień związanych ze współczesnymi wyzwaniami, przed jakimi staje polityka narkotykowa. Odwołując się do ponadtrzydziestoletnich doświadczeń MONARU i własnej praktyki, mówiła m.in. o potrzebie postrzegania problemu narkomanii w szerokim kontekście.
– Chodzi o postrzeganie osoby uzależnionej jako człowieka z problemem, a nie tylko jako narkomana – wyjaśniała, przypominając, że MONAR zawsze przeciwstawiał się marginalizacji, stygmatyzacji i kryminalizacji osób uzależnionych. Podkreśliła znaczenie podmiotowego traktowania każdego pacjenta i skoncentrowania się w procesie tworzenia polityki narkotykowej na działaniach terapeutycznych.
Różnorodność oferty
Szefowa MONARU w swoim wystąpieniu dużo miejsca poświęciła profilaktyce uzależnień. W jej opinii dobra profilaktyka nie oznacza mówienia o narkotykach, straszenia, pokazywania przerażających obrazów. Nowoczesna profilaktyka według MONARU to przede wszystkim lansowanie pozytywnych wartości, a także oparty na szczerości dialog z młodzieżą.
Odnosząc się do zmian w ustawie o przeciwdziałaniu narkomanii Jolanta Łazuga-Koczurowska przypomniała stanowisko MONARU, który zawsze postulował, aby narkomanów leczyć, a nie karać. Jednocześnie wyraziła nadzieję, że znowelizowana ustawa zostanie obudowana przepisami pozwalającymi na skuteczną realizację jej zapisów.
Inne zagadnienie, poruszone przez przewodniczącą stowarzyszenia, to konieczność zapewnienia zróżnicowanej oferty pomocowej dla osób uzależnionych, dostosowanej do potrzeb klientów. Odpowiedzią MONARU na to wyzwanie będzie uruchomienie różnorodnych programów terapeutycznych, m.in. krótkoterminowych, dla osób z podwójną diagnozą i dla osób z nawrotami choroby.
Jolanta Łazuga-Koczurowska zwróciła ponadto uwagę na konieczność wypracowania metod pozwalających na ocenę skuteczności różnych form leczenia oraz na potrzebę współpracy między instytucjami działającymi w obszarze ochrony zdrowia, pomocy społecznej, edukacji – na rzecz przeciwdziałania narkomanii.
Kierunki zmian w lecznictwie

Podczas poświęconej MONAROWI dyskusji panelowej, o różnych formach działalności stowarzyszenia (leczenie ambulatoryjne, stacjonarne, profilaktyka, postrehabilitacja) mówili, oprócz przewodniczącej, Tomasz Harasimowicz, Wojciech Fijałkowski i Marek Grondas. W dyskusji wzięło udział wiele osób zainteresowanych tą tematyką.
Pytano m.in. o ofertę streetworkerską MONARU. Jak wyjaśnił Tomasz Harasimowicz, programy streetworkerskie są realizowane przez różne placówki stowarzyszenia, problemem jednak w niektórych miastach bywa zapewnienie odpowiedniego finansowania tego typu działalności. Wśród uczestników dyskusji była m.in. Bogusława Bukowska, zastępca dyrektora Krajowego Biura ds. Przeciwdziałania Narkomanii. Podkreśliła rosnącą rolę leczenia ambulatoryjnego i konieczność podnoszenia jego jakości. Zgodziła się z tym Jolanta Łazuga-Koczurowska, przedstawiając plany MONARU dotyczące opracowania i wdrożenia na szeroką skalę nowego modelu leczenia ambulatoryjnego.
Kolejnym tematem była potrzeba stworzenia systemu wsparcia dla osób, które kończą terapię – zwrócił na to uwagę Wojciech Fijałkowski. Uczestnicy dyskusji zgodzili się z Markiem Grondasem, który zaznaczył, iż stworzenie systemu nie tylko dającego osobie uzależnionej możliwość leczenia, ale także pokazującego jej perspektywę życia po zakończeniu terapii, to wyzwanie dla całego lecznictwa odwykowego w Polsce.
Dobre praktyki

Drugiego dnia konferencji w sesjach problemowych również wzięli udział przedstawiciele naszego stowarzyszenia. Grzegorz Wodowski z krakowskiego MONARU mówił na temat leczenia farmakologicznego w warunkach ambulatoryjnych, a Marek Makowski (MONAR Szczecin) przedstawił działania partyworkerów ze swojej poradni. Program partworkingu adresowany jest do młodzieży bawiącej się w klubach i na dużych muzycznych imprezach, jak Sunrise Festival, czy Przystanek Woodstock. Jest przykładem nowoczesnej profilaktyki, opartej na nawiązywaniu rozmowy z młodymi ludźmi tam, gdzie jest to najbardziej potrzebne: w warunkach ułatwiających młodzieży kontakt z narkotykami.
Przeszkoleni partyworkerzy, wyposażeni w atrakcyjne i rzetelne materiały edukacyjne, służą swoją wiedzą, a także pomocą w sytuacjach zagrożenia, przybierającego różne kształty. – Zdarzały nam się sytuacje, w których udzielaliśmy pomocy nieletnim pod wpływem alkoholu, czy dziewczynie, której podano „pigułkę gwałtu” – wspominał Marek Makowski. Jego zdaniem o sukcesie programów partyworkerskich świadczy fakt, że partyworkerzy wtopili się na stałe w krajobraz imprez muzycznych i cieszą się zaufaniem ich uczestników.
Dwudniowa konferencja była znakomitą okazją do zaprezentowania dorobku i planów MONARU w zakresie leczenia i zapobiegania narkomanii. Ciesząc się z dużego zainteresowania, z jakim spotkały się wystąpienia przedstawicieli naszego stowarzyszenia, serdecznie dziekujemy organizatorowi, Polskiej Fundacji Pomocy Humanitarnej Res Humanae, za zaproszenie do udziału w konferencji.